“Έφυγε” ο Κωστής Λεβογιάννης
Από τα πρόσωπα που αγαπούσες με την πρώτη κουβέντα… Ήταν ενδεχομένως τέτοια η προσέγγιση που σου έκανε, όπου δεν σου άφηνε περιθώρια για να μην σκεφτείς, ότι εάν ακολουθούσαμε το δρόμο του, ίσως σήμερα ως Έλληνες να είμαστε καλύτεροι… Κυρίως γιατί θα μιλούσαμε καλύτερα ελληνικά, θα κατανοούσαμε την σημασία της γλώσσας μας και θα είχαμε έρθει πιο κοντά σ’ αυτό που πρέσβευαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι…
Ο λόγος για τον Κωστή (σ.σ. όπως ο Παλαμάς που έλεγε ο ίδιος γελώντας) Στυλιανού Λεβογιάννη, ο οποίος έφυγε από κοντά μας 23/07 το μεσημέρι και αναμένεται σήμερα να τελεσθεί η εξόδιος ακολουθία…. Το πόσο ετών ήταν, τον άφηνε πάντα αδιάφορο, γιατί ήταν ένα αιώνιο παιδί στη ψυχή. Γεννήθηκε στις 2 Μαρτίου λίγο μετά τον μεγάλο πόλεμο και ασχολήθηκε με τα οικονομικά… Όπως αναφέρει δε σε ένα από τα πλέον σύντομα βιογραφικά του “Οικονομολόγος (Πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ, πρ. στέλεχος των Διευθύνσεων Οικονομικών Μελετών και Στατιστικής της Τραπέζης της Ελλάδος), Δημοσιογράφος εκ του Αθήνησι Πανεπιστημίου ( επ΄ ακροατηρίω) και μέλος και άλλοτε Γενικός Γραμματεύς της Ενώσεως Κυκλαδικού Τύπου”.
Από οικογένεια με πολύχρονους δημοκρατικούς αγώνες και διωγμούς, μετανάστευσαν πολύ νωρίς από την Κωμιακή Νάξου στην Αθήνα μετά τον θάνατο του μεγάλου αδελφού του Γιώργου, που έχασε τη ζωή του σε νεαρή ηλικία, στο τραγικό εργατικό ατύχημα το 1958 (5 Σεπτεμβρίου) στα έργα διάνοιξης του δρόμου Κωμιακής-Απόλλωνα, όπου έχασαν τη ζωή τους 13 εργάτες, όταν παρασύρθηκαν από τα ορμητικά νερά ενός χειμάρρου ύστερα από ξαφνικό μπουρίνι. Η οικογένειά του και ο ίδιος συνδέθηκαν με στενή φιλία με τον Νικηφόρο Μανδηλαρά, ο οποίος ως δικηγόρος είχε αναλάβει αμισθί την υπόθεση του τραγικού εργατικού ατυχήματος των 13 εργατών το 1958.
Ως φοιτητής και μέλος της Νεολαίας της Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, συμμετείχε ενεργά στους ανένδοτους λαϊκούς αγώνες την περίοδο 1965-1967, είχε συλληφθεί σε απαγορευμένες διαδηλώσεις και διωχθεί από την αστυνομία. Παρών στις αγωνιστικές, κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες του Συλλόγου Κορωνίδας, από το 1972 και μετά, ανέδειξε το σπάνιο δημοσιογραφικό του ταλέντο μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας του Συλλόγου “Κορωνίς Νάξου-Κορωνίδα”, την οποία υπηρέτησε επί σειρά ετών ως μέλος της συντακτικής επιτροπής, αλλά και ως αρθρογράφος με μόνιμη στήλη με οικονομικά θέματα. Στη συνέχεια αρθρογραφούσε μέχρι πρόσφατα σε πολλές ναξιώτικες και κυκλαδικές εφημερίδες και περιοδικά και υπήρξε δραστήριο μέλος της Ένωσης Κυκλαδικού Τύπου (ΕΚΥΤ).
Βαθύς γνώστης και μελετητής της ελληνικής γλώσσας, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το φαινόμενο της αλλοίωσής της από ξενόφερτες λέξεις και φράσεις, απ’ τις ξενόγλωσσες επιγραφές και διαφημίσεις και δημοσίευσε πολλές μελέτες και σημαντικά άρθρα για το θέμα αυτό. Μελέτησε επισταμένως το δημογραφικό πρόβλημα της Νάξου και των Κυκλάδων και παρουσίασε σημαντικές στατιστικές και συγκριτικές μελέτες επισημαίνοντας τους κινδύνους μείωσης του πληθυσμού της Ελλάδας. Σχετικές επιστημονικές ανακοινώσεις είχε κάνει σε ημερίδες της Ένωσης Κυκλαδικού Τύπου και σε άλλα συνέδρια.
Λάτρης της στατιστικής και των αναλύσεων κυρίως για δημογραφικά ζητήματα της Νάξου και βέβαια όπως σημειώσαμε νωρίτερα, δεν άντεχε να ακούει στο λόγο του συνομιλητή του άλλες λέξεις εκτός από τις ελληνικές. Ακόμη και εάν δεν σε γνώριζε, θα έκανε παρέμβαση με στόχο την ανάδειξη του πλούσιου λεξιλογίου της γλώσσας μας… Ακόμη ηχεί στο λιμεναρχείο Νάξου, η ερώτηση “τι ώρα αναμένεται να αφιχθεί ο Κυανούς Αστήρ”, με τα παιδιά στο τηλεφωνικό κέντρο να ψάχνουν για το νέο πλοίο που έχει μπει στη γραμμή και δεν το γνωρίζουν…
Εάν δε έκανες το λάθος να τον ρωτήσεις τι δουλειά κάνει, τότε, έμπαινες στο αγαπημένο του θέμα…”όλοι με ρωτάνε που δούλευα και τους απαντώ δεν δούλευα. Μου λένε και πως ζω. Τους απαντώ, “με αξιοπρέπεια”. Και άρχιζε την ανάλυση για τη δουλειά και την σωστή λέξη εργασία. βλέπετε, δεν δουλεύουμε, αλλά εργαζόμαστε… Ααα και μην έκανες ποτέ το λάθος να του ευχηθείς “χρόνια πολλά”… Η ανάλυση για το λάθος της έκφρασης ήταν χωρίς τέλος… Προτιμούσε το “Ετη καλά και μετά τα πολλά” γιατί ο χρόνος απλά δεν μπορεί να οριοθετηθεί…
Πως να τον ξεχάσει αλήθεια; Έναν άνθρωπο με δίψα για γνώση, για την μετάδοσή της στους νεώτερους και το κυριότερο με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο. Ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές… Έτσι άλλωστε θα τον θυμόμαστε και θα τον προκαλούμε να μας διορθώνει με αγγλικές λέξεις που θα πετάμε στον αέρα….
Αιωνία η μνήμη του, να ειναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει και βέβαια θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του… Η εξόδιος ακολουθία θα τελεσθεί Σάββατο 25 Ιουλίου στις 15.30 στον Αγιο Νικόδημο στη Χώρα της Νάξου.
Για τις μελέτες που έχει γράψει, υπάρχει σχετικό λινκ στο διαδίκτυο, το … Νάξιον εστί, όπου μπορείτε να βρείτε πληροφορίες…
Πηγές: